Erteleme davranışıyla nasıl başa çıkılır?
İnsan, doğası gereği, yakın gelecekteki ödülü uzak gelecekteki ödüle tercih etmeye meyilli. Dolayısı ile ertelemeci insan, anlık keyfi, uzun vadede ulaşılacak sağlık, başarı ya da güvence gibi ödüllere tercih ediyor.
ÖZ DİSİPLİN
Ertelemecilik aslında bir öz disiplin meselesidir. Öz disiplin geliştirebilmişsek, sorumluluklarımızı yerine getirirken ertelemeye daha az eğilimimiz olur. Bunu ise büyük oranda pratikle elde ederiz. Kas geliştirmek için tekrar tekrar egzersiz yapmak gibi, öz disiplini geliştirmek için tekrar tekrar kendimizi planımıza sadık tutmamız gerekir.
MÜKEMMELİYETÇİLİK
Bunun yanında mükemmeliyetçilik, erteleme ile ilişkili durumların başında gelmektedir. İşleri mükemmel yapmanın düşüncesi bile yorucu olduğundan, kişi zihnindeki “çok iyi” tasarısı ile baştan enerjisini tüketir. Bu kadar iyi iş çıkarmanın zor olduğunu içten içe bildiğimizden, o işi yapmakta isteksizleşiriz.
Erteleme hastalığı düşük performans sergilememize sebep olduğu halde ironik bir şekilde özgüvenimizi yüksek tutar. Çünkü erteleyip de iyi sonuca ulaşamadığımız her işte, sebebin bizimle ilgili olması ihtimalinden kurtuluruz. Dolayısıyla gerçekte iyi işler çıkarma inancına bağlı kalmaya devam ederiz. Ama bunu, kendimize gerçek bir şans vermeden yapmış oluruz. Kırılgan bir şekilde sürdürdüğümüz bu özgüveni sağlamlaştırmanın yolu kendimize zaman verip, fırsat tanıyıp, kaçındığımız senaryoyu göze almaktan geçmektedir.
